Direct na de behandeling kon diegene het voelen. ‘Oh heerlijk, wat een rust!’ Er was zoveel onrust geweest dat mijn handen al aan het begin van de behandeling begonnen te trillen. Niet veel later raasde al die drukte door mijn lichaam, als een onstuimige herfststorm. Ik gaf hem alle ruimte. Laat maar razen. Uiteindelijk gaan stormen vanzelf liggen. Deze ook.
Zo’n storm steekt niet vanuit het niets de kop op. Als je voortdurend een bepaalde druk voelt van iets moeten in het leven, thuis, op het werk, dan kan onrust al snel de overhand krijgen. Je leeft vooral in je hoofd met een verstand dat zich druk maakt om van alles en nog wat. En voordat je het weet, verandert je lichaam in een adrenalinepomp en beweeg je de hele dag als een stuiterbal van hot naar her. Het lijkt er soms wel eens op dat we gewend zijn geraakt aan deze manier van leven en werken.
Tegelijkertijd merk ik dat de natuurlijke behoefte aan rust toeneemt. Dat zie ik bijvoorbeeld aan de mensen die voor het eerst langskomen voor een behandeling en dan voor de zekerheid toch benadrukken dat ze ‘echt niets hebben met zweverige dingen’. Ze zijn, net als veel meer mensen, op zoek naar wegen die hen even uit de drukte halen. De één vindt Reiki op zijn pad, een ander yoga, weer een ander een retraite. Er zijn meerdere wegen die naar rust leiden. Blijkbaar zijn zulke wegen nodig om weer rust te ervaren.
Zijn wij dan niet meer in staat die om vanuit onszelf te ervaren? Jawel. Op elk moment kun je rust ervaren. Op elk moment is rust aanwezig. Niet in de buitenwereld. Niet in de handen van een Reiki-behandelaar. Niet op een yogamatje. En evenmin in het klooster waar je verblijft voor een retraite. Rust is niet iets wat je van buitenaf krijgt. Rust is er altijd. In jezelf. Als je dit even laat bezinken, ervaar je het nu misschien al. Rust is altijd in jezelf aanwezig. Innerlijke rust.
Je bent alleen de verbinding met die rust kwijtgeraakt omdat je nu nog alle ruimte geeft aan drukte van jezelf en anderen. Langs de weg van Reiki, yoga of een retraite ben je er weer even mee verbonden. Maar hoe ervaar je die rust dan op de drukste momenten thuis en op het werk? Want om nu de rest van je leven op een behandeltafel, matje of in een klooster door te brengen…
Juist die momenten lenen zich ervoor om je bewust te worden van je innerlijke rust. Durf midden in de hectiek even stil te zijn. Helemaal stil. Laat ook je hoofd stil zijn. Het verstand mag zwijgen. En kijk aandachtig naar al die drukte om je heen. Als een toeschouwer. Benoem het, als dat je helpt. Stilte in de storm. Ervaar maar wat er dan is. Wat er altijd is. Laat het alle ruimte en wie weet… raakt het op dat moment ook heel even de mensen in je omgeving aan.